۴- اگر یاورانی داشتم...

سؤال: گفته شده است که اگر 10، 40 یا 100 نفر یاور برای حضرت علی علیه السلام بود ایشان قیام می­کرد  وحق خود را می­گرفت.

اگر هدف صرفاً احراز مقام خلافت رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم بود، آیا نمی­شد چند مبارز استخدام کرد و با برنامه حساب شده ترور برخی افزاد کلیدی به هدف رسید؟

نمی­شد ارتش پاتیزانی کوچکی تشکیل داد و با برنامه حساب شده امهات جریان حاکم را ترور کرد و حکومت علوی تشکیل داد؟ آیا واقعاً فقدان مبارز به تعداد کافی دلیل عدم اهتمام عملی حضرت به جنگ بود؟

آیا نمی­شد به ظاهر با حکومت وقت همراهی کرد و در وقت مناسب طرح براندازی اعمال کرد؟ چه اشکالی دارد که با برنامه حساب شده، حکومت مثل ابوبکر درهم ریخته و مثل علی علیه السلام حکومت را به دست بگیرد؟

آن یاورانی که در کلام حضرت به بیانهای مختلف وارد شده و حسرت از نداشتن آنها بوده، فقط دغدغه نیروی جنگی بود؟ حضرت فقط جنگاور کم داشتند؟ نمی­شد کسی را اجیر کرد؟ حضرت به دنبال که بود؟

شاید این یاوران نه جنگجویان که هم­مکتبان و معتقدان به ولایت علوی بودند. افرادی که ایمان راسخ به این امر داشته باشند که جز در سایه­سار لوای ولوی امیرالمؤمنین مأمنی در دنیا و آخرت وجود ندارد. و نیل به عبودیت حضرت حق سبحانه و تعالی چیزی جز کمر خدمت بستن به امر ولایی مولا علی علیه السلام نیست. آری علی علیه السلام به لحاظ تعدد سلمان و مقداد دچار کمبود شدید بودند.

موقعیت بسیار پیچیده بود.

باید حق را گفت.

نباید هزینه گرفتن خلافت، تفرقه مسلمین باشد.

مرتدان هم عصر با رحلت نبی مکرم اسلام را چه باید کرد؟

ولایت بر خروج کنندگان بر سنن و کلام نبوی چگونه امکان پذیر است؟

...

...

حضرت بیعت کرد. زمانی­که حجم زیادی توهین به ساحت ایشان و همسر ارجمند ایشان وارد شده بود. شهادت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها اگر برای شیعیان آن حضرت امری دردناک و طاقت فرسا بود، یقیناً برای حضرت کوبنده­تر، خردکننده­تر و سهمگین­تر بود. در تاریخ نقل است که تا فاطمه زنده بود، حضرت بیعت نکرد. ولی پس از شهادت ایشان، حضرت علی علیه السلام با ابوبکر بیعت کرد. در برخی روایات تاریخی آمده که حضرت را تهدید به مرگ نمودند ولی آیا ترس می­تواند به آستان فلک­گستر علی ابن ابیطالب بار یابد؟ آتش تهدیدها و هجمه­ها همه قبل شهادت بانو بود. وقتی بانو شهید شد، دیگر حضرت چه داشت که ترس از دست دادنش را داشته باشد؟ او که در جنگها همیشه به رو جنگیده و هیچگاه پشت به دشمن نکرده است. او که حیدر کرار است.

مولی جان! خودت بیعت کردی، اصحاب را چرا سفارش به بیعت نمودی؟ جالب است که به اذن حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام اصحاب تراز اول ایشان در دوران حکومت خلفا به سمتهای مختلف نائل شدند (استانداری و فرماندهی نظامی و...) و دلسوزانه به خلفا خدمت کردند. خود حضرت در موقعیتهای مختلف که می­توانست اقتدار خلیفه را فروبپاشد و یا به دره سقوط هدایت کند، هیچگاه خیانت نکرد.

ناصحانه­ترین، بی­چشمداشت­ترین، بی­مزدترین، دقیق­ترین و صحیح­ترین پیشنهادها را به خلفا ارائه کرد. خلفا چنان خاطرشان بر بیعت علی استوار بود که حساسترین مسائلشان را با ابوالحسن مطرح می­کردند.

آیا امیرالمؤمنین تفسیر فرما که چه کرده­ای.

میلاد پروفروغ سید اولیاء و اوصیاء مولی العارفین امیرالمؤمنین مبارک.